Metody oceny składu ciała

Metod oceny składu ciała jest dużo i różnią się one dokładnością. Poniżej krótkie ich omówienie razem z zaletami i wadami.

1. Densytometria - zwana "złotym standardem".
2. Bioimpedancja elektryczna (BIA) - pomiar bioimpendacji ciała.
3. Fałdomierz - pomiar specjalnym narzędziem do mierzenia fałd.
4. Inne metody - kilka innych metod pomiaru składu ciała.

Densytometria, zwana "złotym standardem", charakteryzuje się najniższym błędem oceny, a co więcej nie jest mocno inwazyjna. W tym rodzaju badania radiologicznego, wykorzystuje się technikę rentegnowską DXA.

W tej technice problemtatyczna jest dostępność (niezbędny jest specjalistyczny sprzęt) oraz koszty. Z tych dwóch powodów, nie jest ona powszechnie używana, pomimo swej dokładności.

Bioimpedancja elektryczna (BIA) to metoda, która mierzy opór (impedancję) ciała na przepływ niewielkiego prądu elektrycznego. Ponieważ tkanka tłuszczowa przewodzi prąd elektryczny inaczej niż inne komponenty ciała, takie jak mięśnie czy woda, BIA może oszacować ilość tkanki tłuszczowej w stosunku do innych tkanek.

Ta metoda oferuje dobry kompromis, pomiędzy wygodą, kosztem i dokładnością, pomimo że stosunkowo łątwo doprowadzić do błędów. Przed pomiarem BIA wymagane jest przygotowanie do badania (na czczo, bez wcześniejszego wysiłu fizycznego i bez alkoholu 12 godzin przed badaniem).

Fałdomierz, często nazywany kaliperem, to proste urządzenie służące do mierzenia grubości fałdów skórno-tłuszczowych w różnych punktach ciała. Suma zmierzonych grubości fałd może być następnie przeliczona na procentową zawartość tkanki tłuszczowej przy użyciu specjalnych tabel lub równań.

Z wykorzystaniem wcześniej wymienionych wzorów, szacuje się zawartość tłuszczu w ciele. Zakłada sie, że tkanka tłuszczowa podskórna jest proporcjonalna do całkowiłtej zawartości w ciele - co czyni tą metodę nie idealną.

Istnieją również inne metody pomiaru tkanki tłuszczowej, takie jak:

• Densometria (Hydrodensytometria) - metoda ta wykorzystuje zanurzenie ciała w wodzie i pomiar wypartej wody, aby określić gęstość ciała.
• Tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI) - zaawansowane techniki obrazowania, które mogą dostarczyć szczegółowych informacji o rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej w ciele.
• APD - metoda oparta na pletyzmografii wypieranego powietrza (podobnie jak w wodzie dla hydrodensytometrii). Mierzy objętość ciała oraz wykorzystuje różną gęstość tłusczu, mięśni lub kości.

Z wykorzystaniem wcześniej wymienionych wzorów, szacuje się zawartość tłuszczu w ciele. Zakłada sie, że tkanka tłuszczowa podskórna jest proporcjonalna do całkowiłtej zawartości w ciele - co czyni tą metodę nie idealną.

Wybór metody pomiaru tkanki tłuszczowej zależy od wielu czynników, w tym od dostępności sprzętu, kosztów i celu pomiaru. Dla osób indywidualnych, które chcą monitorować swoje postępy w redukcji tkanki tłuszczowej, metody takie jak BIA czy fałdomierz mogą być wystarczające. Dla bardziej szczegółowych badań, takich jak badania kliniczne czy sportowe, preferowane mogą być metody takie jak densometria czy DEXA.